Om maar met de deur in huis te vallen. De score van ons tweede optreden in de Prix St.Georges in Neerijnen is nog niet goed genoeg: 63,6% en daarmee net buiten de prijzen. Maar ontevreden ben ik zeker niet. Giovanni WS deed het geweldig, nu de amazone nog...
Ik was in m'n eentje van Vragender naar de Betuwe afgereisd (ondertussen Milan in Didam bij oma mogen afzetten) omdat Ramon de 'Hel van Groesbeek' op zijn mountainbikeprogramma had staan. Ik dacht: moet kunnen toch, geen probleem! De proef moet ik toch uit m'n hoofd rijden. Maar ter plekke realiseer je je hoeveel je op elkaar ingespeeld bent. Even vragen hoeveel tijd ik nog heb (m'n iWatch was leeg, stom van me), aangeven dat de beenbeschermers afkunnen, dat het nieuwe hoofdstel toch wat te los zit, kleine dingetjes waarbij een extra handje toch handig is. Ik bleef maar op- en afstijgen op het voorterrein.
Dan de proef. Binnenkomen, halthouden en groeten een 7. Oh gelukkig, de jury heeft niet niet gezien dat ik ze helemaal niet gegroet heb! Oeps... oprechte excuses! Er volgden nog een rits zevens, een paar 7,5'en en een 8 voor middendraf. Dan de galoppirouettes op de diagonaal voor X. Oeps, ik reed ze allebei richting B en E, dus niet naar X. Ze waren ook nog te groot en dat koste super veel punten omdat de pirouettes dubbel tellen. De eerste serie changementen was goed voor een 8 en een 7, maar in de tweede kregen we een struikel en één galopsprong teveel: een 4 en een 3. Nou, van alles wat dus. Maar voornamelijk... RUITERFOUTEN!
Als ik nou eens wat strakker ga rijden, dan komen we er wel. Giovanni deed het echt fantastisch. Wat ik hem ook vraag, hij doet het en blijft super gefocust. Wat ben ik blij met hem! Ons volgend Lichte Tour optreden is over twee weken in Geesteren, gevolgd door Almelo. We hebben nog wat te oefenen.
Dank aan Foto4U voor de mooie foto's.
